15 Ekim 2008 Çarşamba

Tren Yalnızlığı

Yalnızlık...
Ve senden bu kadar uzakta olmak...
Trenin tekerleklerinin her dönüşüyle birlikte senden biraz daha uzaklaşmak...

Kalemimin ucunu açıyor araya giren mesafeler;daha çok dönüp bakıyorum ardıma...
Böylesi özlemleri en son ne zaman çektiğimizi düşünüyorum ve belki de iyi oluyor bizim için bu küçük ayrılıklar diyorum...

Hüküm yazdın ya bana hiç acımadan...Şimdi ellerim kelepçeli,tutuk soluksuz gibiyim...
Kokunu doldurabilsem bir şişeye ve gittiğim her yere yanımda götürebilsem onu da..Belki böylece bu kadar zor olmaz boş yastığa sarılıp yatmak...

Şimdilerde kısa bu ayrılıklar,ayrılığın büyüğüne sıra geldiğinde ne olacak peki.? Biliyorum şimdikinden çok daha fazla acıyacak canım..Senin olduğum günden bu yana sensiz kalmayı hiç düşünmemişken şimdi bu fikre alışmaya çalışırken yakalıyorum kendimi. Birşey itiraf edeyim mi; sevmedim ben bu duyguyu hem de hiç...
Senin de dediğin gibi geçecek bu ayrılıklar biliyorum ama olmuyor yine de işte....

Geçen gün sen balkonda rafları keserken şöyle bir baktım da sana 3 koca yıl öyle hızlı geçmiş ki anlamamışız bile....Sanki yalnızca 6 aydır hayatımdasın...

Zaman çok çabuk yürüyüp gidiyor...Ve artık hissettiğim bağımızı iyice güçlendirecek başka birşeye ihtiyacımız olduğu..Aşkımızla yoğrulan,üstün birşey... İkimizin birbirimize duyduğu sevdanın toplamı kadar büyük bişey....Ama bir o kadar da küçük....

Zaman zaman buna gerçekten hazır olduğumu düşünsem de bazen öyle çok korkuyorum ki... O zaman geldiğinde seni yine şimdiki kadar özgürce sevebilecek miyim? Sana sinirlendiğimde yine tepkilerimi böyle deli kız tadında verebilecek miyim ? Yoksa susacak mıyım? O yanlış anlamasın aramızda kötü şeyler olduğunu sanmasın diye kabuğuma mı çekilmek zorunda kalacağım. En çok korktuğum ise o geldiğinde belki ben büyümek zorunda kalacağım ve senin nazlı bebeğin o olacak artık...

Büyümek istemiyorum,yaşlanmak da istemiyorum..Belki bir gençlik iksiri içip hep böyle kalmayı diliyorum...Aramızdaki bağdan hiçbirşey kaybetmeden herşeyi sürekli başa sararak bu aşkı iilk günki tazeliği ile yeniden yaşamak istiyorum. Sence çok şey mi istiyorum?

Peki ya sen? Sen neler hissediyorsun şu anda.... Beni bırakıp gidecek olmak nasıl hisler uyandırıyor yüreğinde? Peki sen hazır mısın yeni bir heyecana? Göze alabiliyor musun sevgini bölmeyi ya da hiç korkmuyor musun benim kalbimin bölünmesinden.._?

Biliyorum hiçbirşey kurguladığım gibi olmayacak. Yani bölünmeyecek sevgimiz,sevdamız...Zamanı geldiğinde sevdamızın korundan yeni, kocaman bir ateş yakacağız biz onun için...

Herşey çok güzel olacak..Sadece sağ salim atlatıp bu zamanları kavuşmamız gerek hepsi bu...
2010 bize uğur getirecek biliyorsun değil mi???? Print this post

6 yorum:

Ben Ona Resmen Asigim dedi ki...

Canım çok güzel yazmışın. Herşey güzel olacak.Korkma.
Emin ol minik geldiğinde hala deli kızlık yapabilecek onunla bebek olabileceksin.

Unknown dedi ki...

onunla büyüyeceksin buda sana güzel gelecek...

TuBiKKo dedi ki...

Didocum;öyle olacak değil mi? güzel olacak herşey..ben de öyle olmasını diliyorum bütün yüreğimle..kendi miniğimle kurduğum oyunlarla mutlu olur bu deli kız zamanı gelince...

elçin;galiba iyi gelecek gerçekten...

MKA dedi ki...

bu şahane yazıya cevap yazmamak olmaz. ama şimdilik sadece yorum yapayım, ve sadece son cümle üzerine olsun;
özel olacak 2010! farklı bir neşe gelecek ve değişik yapacak hayatımızı... yeni hayatımızın ilk senesi olacak! senin tasalanacak birşeyin yok. o geldiğinde benim sevgim 2 kat artacakken seninki yön değiştirecek! asıl korkması gereken benim. ve ben çok kıskanacağım onu, orası kesin... ama olsun bakalım, o da hayatın bir aşaması-cilvesi değilmi?

sufi dedi ki...

Ayrılıklar kavuşmalara atılan tohumlardır.Tohumlarınız yeşerip 2010 evveli buluştursun sevgilileri.

TuBiKKo dedi ki...

canım... evet o da hayatın bir cilvesi belki dediğin gibi ama sen sen olmaktan vazgeçmediğin sürece ben de seni böyle sevmekten vazgeçmeyeceğim..biliyorsun değil mi?
Sevgili sufi; kavuşmanın tohumlarını atıyoruz..Umudumuz da 2010dan önce kavuşmak umarım öyle olur...