28 Ağustos 2008 Perşembe

Tubi-Tubik-Tubikko

Biliyorum yine bir sürü zaman geçti..
Evet ben yine yazamadığım için bana söylenip duranlar var..Ama bir bilseniz neler neler yapıyorum da vaktim yok...

Şu süreçte neler yaptım bakalım..

Öncelikle bildiğiniz gibi iş değişikliği yaptım.Bir ayım da bugün doldu. Her gün sabahın altısında kalkıyorum,uykulu gözlerle servisin bizi aldığı durağa varıp yarım saat daha uyuyarak ve yarım saat erken olarak işyerine varıyorum. (Çünkü daha geçe kalırsak köprü trafiği bizi de etkiliyor o yüzden erken gitmek gerekiyor.) Ama çok da dert etmiyorum erken gitmeyi.Çünkü bana işe güce başlamadan önce kahvaltı yapacak çay içecek,gazete okuyp haber seyredecek zaman kalıyor. Bütün bunları şirketin yakınındaki kahvaltı ettiğimiz kafede yapabiliyoruz. :)

İşe alışmaya çalışıyorum.Çok şükür bir yaramazlık yok şu anda. Bugüne kadar çalışmadığım bir alan ama keyifli.Sonuçta hep yeni şeyler öğreniyorum.Tabi çevreye faydalı bir iş de yapıyorum aynı zamanda.Ama alenen de söylemeyelim şimdi nerde çalıştığımızı.

İşe başlamadan 2 gün önce Zarifem'le buluşmuştuk.Yine bol koşturmacalı bir gün oldu.Hiç bişey anlamadım valla.Tam niyeti bozup Taksim'e fal baktırmaya gidiyoduk ki Kemo beni aldı ve yarım kaldı.....Özlem gideremedim arkadaşımla :/

Sonracığıma önemli bir haber daha Kobacan Kemocan Aralık ayında En Büyük Asker Bizim Asker olcak. :( :( :( Üzülsem mi sevinsem mi bilemiyorum....Bir yandan bir an önce gitsin gelsin istiyorum.Öte yandan da onca zaman nasıl geçecek diye düşünüyorum. Düşünsenize en az 5 ay gidecek nasıl geçer ki onca zaman.Neyse ben de kendimi işe güce veririm.BElki bir de hasretten biraz kilo verebilirim. (Benim iştahım sadece üzüldüğümde kesiliyor da...)
Eh tabi şimdi Kobacan askere gideceğinden dolayı benim şu anda oturduğumuz evde tek başıma oturmam pek olası değil.
Birincisi giriş katta ben tek başıma korkarım.
İkincisi annemlere uzak ben yine korkarım.
Üçüncüsü Ocak ayında zamlanacak ki zaten şimdi ki parayı bile verirken içimize oturuyor her ay. Bazı ev sahipleri çok acımasız ayıp diyorum başka da bişey demiyorum. Yeni evlenirken heyecandan hiçbişey düşünmemişiz.Ama hayat derdi başlayınca anlaşılyıo tabi gerçekler....

Neyse sonuç olarak ben ev de buldum :) Bir sokak öteye taşınıyorum.Hem de ananemin karşı dairesine.Hem daha uygun bir kiraya hem de daha büyük bir eve :) Süper denk geldi bu konuda çok şanslıyım. Adamla el sıkıştık.Önümüzdeki hafta kontratı da yapıcaz.Sonra yavaş yavaş toparlanıp bayramdan önce taşınmayı planlıyorum.Bakalım kısmet :)

İşte şimdilik benden bu kadar...Önümüzdeki günlerde yine yoğun olacağım anlayacağınız.Ama bir gelişme olursa yazarım yine...

Hepinize kucak dolusu sevgiler......