25 Ocak 2009 Pazar

AVAZI ÇIKTIĞI KADAR BAĞIRMAK

Bugün iğrenç derecede sıkıcı bir Pazar günü benim için..Havanın kapalı olmasından mıdır yoksa başka özel bir sebebi var mıdır bilmiyorum ama kendimi bugün çok berbat hissediyorum ve her an kavga edebilecek durumdayım birileriyle...ÇOK SİNİRLİYİM...

Zaman zaman insanlar tarafından sevilmek yerine sadece kullanıldığım hissine bile kapılıyorum ve bu benim canımı sıkıyor. Her zaman karşılık beklemeksizin birşeyler yapan biri olarak bana yapılanların zamanı gelince karşılık olarak beklenmesi canımı sıkıyor.Yapmayın o zaman !!! diye bağırmak istiyorum. Artık böyle sürekli birilerinin elinin altında olmaktan her istediklerinde bana ulaşabilmelerinden bıktım usandım. Madem öyle ben de uzaklaşırım ;görünen o ki uzakta olanlar her zaman daha kıymetli oluyor !

Çok fazla birşey değil istediğim sadece zaman zaman da olsa benim düşündüğüm kadar düşünsün çevremdeki insanlar beni; onları anlamaya çalıştığım kadar anlasalar ya beni..Kimsenin umrunda bile değil ya nasıl bir ruh hali içinde olduğum ona gıcık oluyorum fazlasıyla. Ya bi düşünün bi düşünün ya ne kadar zor olabilir ki!!!

Offfff !!!!!!!!! Böyle içimden avaz avaz bağırmak geliyor şu anda.Sabahtan beri yürüyüşe çıkıcam sinirimden kilitlenip kaldım burada...

Ben gidip biraz pilates yapayım da şu sinirim geçsin bari.... Print this post

1 yorum:

cinar dedi ki...

Bu konuda çok dertliyim ben de. Bazen herkese bağırıp çağırıp kaçmak istiyorum buralardan. Ama gittiğim yerde de buradakilerden daha ince fikirli insanlar olacağının bir garantisi yok :(
Ne diyeyim, zaman.. Zamanla unutmuyorsun belki ama affedebiliyorsun.