28 Nisan 2012 Cumartesi

OTUZ BITERKEN...

* Hayatimdaki en büyük bosluk doldu.Anne olarak karsiladim yeni yasimi...
* Universiteden mezun oldugumdan beri ilk kez bu kadar uzun süre evde oturdum.
* Bir insani birey haline getirmenin ne kadar zor ve sabir gerektiren bir iş oldugunu deneyimleme firsatina sahip oldum
* Karsiliksiz sevginin ne kadar buyuk bir mucize oldugunu hissettim.
* Sevdiklerime daha bir kucaklayarak sarilmayi ogrendim.
* Omru hayatimin en yuksek kilosuna cikip da inerken tartida 7 li rakamlara sevinilebilecegini ogrendim.
* Cennetin de cehennemin de insanin icinde oldugunu ogrendim..
* Sevdigin dostlar tarafindan yapilan bir surprize nasil cocuklar gibi sevinilecegini ogrendim.
*Evdeki huzurun en buyuk zenginlik oldugunu deneyimledim...
Otuz yili bitirirken ben kendimin herseyden daha degerli olmasi gerektigini, ben iyi olursam herseyi daha iyi hale getirebilecegimi kesfettim...Ve gelecek gunlerin artik tamamlanmis bir aile olarak cok daha guzel olacagini... Print this post

0 yorum: